Een klein wereldje….

De afgelopen 3 weken is maar weer eens gebleken hoe klein ons wereldje eigenlijk is. Eerst bleek op een feestje dat een collega bij een nicht van mij in de klas had gezeten vroeger, als ik had geweten dat die collega vroeger in Enschede woonde, dan was dit misschien te voorspellen geweest. Dat een crea kennis een tante vanuit de zakelijke contacten kent, valt misschien nog wel in dezelfde categorie.

Dat echter een tante op ditzelfde feestje naar iemand toeloopt en zegt “jij lijkt op…. met wie ik vroeger op de opleiding zat” en dat diegene dan zegt, “dat ben ik”, is al van een hele andere categorie. Zeker als je beseft dat die opleiding 45 jaar terug is geweest en ze elkaar sindsdien niet meer gezien hebben. En als ik dan gisterenavond op een terrasje zit met een oud klasgenoot die ik in 23 jaar niet meer heb gezien, en hij vertelt dat zijn zoontje ook honkbalt en wel bij een club waarvan ik (ondanks mijn 21 jaar in het wereldje) tot dit seizoen nog nooit had gehoord, en dat uitgerekend dat team tegenstander is van het team van mijn zoontje……. tsja in welke categorie valt dat?

Ik weet het antwoord wel: ongelooflijk leuk! Toeval bestaat misschien volgens sommigen niet, maar het brengt wel een enorm grote glimlach op m’n gezicht. Lang leve ons kleine wereldje!

This entry was posted in Algemeen. Bookmark the permalink.